“Ik mocht hier fouten maken”
Succesverhaal van Dylan
Dylan Meijne groeit bij Derco
“Kijk, dit is mijn plek.” Dylan Meijne (24) geeft een klopje op ‘zijn machine’, in een grote fabriekshal. Hij werkt inmiddels vijf jaar voor Derco, producent in transportbanden. En ja, dat is duidelijk helemaal zíjn plek.
“Als ik kijk waar ik vijf jaar geleden stond en waar ik nu sta, dan ben ik een volwassen man geworden.” Hij kijkt even naar Sunil Harpal, consulent bij Agros. Die kan het beamen, Dylan is enorm gegroeid. “En Sunil houdt me op de rails”, voegt Dylan eraan toe.
Achter de vodden
Pretsigaretjes en problemen thuis. Dat is de korte samenvatting van Dylans voorgeschiedenis. Hij is er heel eerlijk over. “Ik heb veel narigheid weg gerookt en functioneerde op een gegeven moment bijna niet meer. Ik heb geen diploma gehaald en de ellende thuis zat mijn ontwikkeling in de weg. Ik heb eigenlijk nergens de begeleiding gekregen die ik nodig had. Maar Sunil zit me achter de vodden én ik kan bij hem mezelf zijn. Daardoor lukt het nu wel.”
Fouten maken mag
Dylan is bij Derco in zijn element. En hij is niet de enige. Derco en Agros onderhouden een duurzame samenwerking om jongemannen als Dylan een goede kans te bieden. Jan Beeldman, purchaser bij Derco, geeft een rondleiding door het bedrijf en vertelt ondertussen over de samenwerking. “We hebben de afgelopen jaren zo’n twintig Wajongeren in dienst gehad, waarvan er een aantal ook een vast contract hebben gekregen. Andere hebben hier ervaring opgedaan om daarna op een goede manier door te stromen naar een andere werkgever. Zij hebben hier fouten mogen maken die ze daar niet meer zullen maken.”
Dylan herkent dat. “Ik heb hier echt dingen fout gedaan. Jan had me al een paar keer kunnen ontslaan, maar hij deed het niet.” Zo kent Dylan periodes waarin hij zich depressief voelt. Hij vindt het dan moeilijk om een goede werknemer te zijn. “Op die momenten viel ik voorheen terug in oude gewoontes. Het is moeilijk van mezelf te aanvaarden dat ik dat kronkeltje heb, maar ik ken mezelf inmiddels wel.” Dylan nam afscheid van de ‘pretsigaretjes’ en dat maakt een groot verschil.
Machinevoerder
Derco maakt transportbanden. Jan Beeldman: “Denk aan de kassaband bij de supermarkt of een lopende band in een fabriek. We maken niet de machine, maar puur de banden.” Jan pakt er een map met stalen bij. Dan blijkt dat er zo’n 2500 verschillende soorten transportbanden zijn. “Aan de onderkant van een chocoladereep zie je vaak zo’n klein motiefje. Dat komt dus van de transportband. Maar we maken ook veel steviger soorten voor bijvoorbeeld de bagage op Schiphol.” Dylan staat achter een machine waar textiel wordt bedekt met coatinglagen om zo een transportband op te bouwen. “Een nieuwe werknemer start aan de kop van de machine. Na een jaar of vijf stromen ze soms door naar machinevoerder. Dylan heeft dat snel gedaan. Deze machine bedienen is echt een specialisme en Dylan werkt zelfs samen met de afdeling Research & Development om het productieproces te verbeteren.”
Willen zien
Jan is blij met Dylan. “Hij kwam hier binnen als een stille jongen. Een beetje onzeker, gesloten… Maar ik had meteen een goed gevoel bij hem. Hij toonde initiatief en had een goede uitstraling.” Ondanks wat foutjes en een enkele hoognodige schop onder zijn achterste, maakte Dylan indruk. Dylan: “Ze vroegen me op een gegeven moment of ik door wilde groeien. Ik geloof dat de zin nog niet af was toen ik al ja zei.” Hij kijkt opnieuw blij als hij erover vertelt.
Jan: “We zijn een bedrijf en we willen omzet maken, maar we willen ook gewoon iets bijdragen. Ik vind het ontzettend gaaf als jongens als Dylan hun eigen boterham verdienen en een huisje kunnen kopen doordat ze hier aan het werk zijn.” Jan ziet liever wat mensen wel kunnen dan waar ze soms de fout in gaan. “Je bent een team en iedereen in dat team heeft zijn eigen sterke punten.” Toch zal niet iedereen dat altijd zien. Jan: “Het begint gewoon met wíllen zien. Dan blijkt dat je als groep veel verder komt dan in je eentje.”